Bu maceraya atılmadan önce sürekli YouTube dan tesbih yapan ustaları seyrediyordum. Az çok bilgim olmuştu fakat bunları pratiğe dökmek öyle kolay olmuyordu. Videolarından öğrendiğim kadarıyla tığ yapımı, taneyi tığda tutma ve diğer işleri uygulamaya başladım. Şimdilerde çok kısa zamanda yaptığım aynı işlere, o kadar çok uğraşıyor ve mesai harcıyordum ki… Tabi “alet yapar el övünür” demiş atalarımız. Torna, Torna Bıçağı, 0.8 mm matkap ucu ve el kıl testeresinden başka aletim yoktu. Bir kumpasım bile yoktu.
İş çıkışı akşam saatleri, evimin terasındayım, hava buz gibi ama içimdeki heyecan ortamı ısıtıyordu. İnternetten yeni döküm çubuk katalin malzeme sipariş etmiştim. O da gelir gelmez besmeleyi çektim, başladım malzemeyi göz kararı kesmeye… Kestiğim taneleri tek tek elimde deldim. Saçma sapan delikler oluyordu. Ortalı giriyor ama bambaşka çıkıyordu delikler. Tornaya takılabilecek gibi olanları yine bizzat yaptığım tığa taktım. Göz kararı şekiller verdim. İlk başta hepsi aynı gibiydi fakat ipe dizilince durumun hiçte öyle olmadığını anladım. Her tane ayrı bir dünya olmuştu ama o tesbih benim için çok değerliydi.
İlk tesbihimi babama yapacağım diye kendime söz vermiştim. Öyle de oldu. Bu ilk tesbihimi pek kıymetli babama heyecan içinde götürdüm ve verdim. Her tanesi farklı olan bu tesbihi babama verdiğimde o da bu heyecanımı kırmadı sağolsun. Bilakis, yapmış olduğu destek ve gazla tesbih işinde biraz daha heyecanlandım. Olumsuz bir yorum benim hevesimin kırılmasına neden olabilirdi.
Babamın hayatımdaki rolu hiç tartışılmaz. Allahü teala hayırlı uzun ömürler versin, başımızdan eksik etmesin.
Ustalık öyle kolay olmuyor. O sıralar yılsam yılardım. Hep kendimi motive ettim. Çok sıkılınca, tornadan soğumamak için uzun süreli aralar verdim. Rüyalarıma giriyordu. İyi bir usta olmak istiyordum.
Şeyh Edebâli Hazretlerinin Sözünü sık sık hatırlar oldum;
“Ey Oğul, Sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz.”
Hâlâ tam bir usta olamadım. Ama tesbihlerimi gönülle yapıyorum. Gönülle yapılan iş de mutlaka tanelere yansıyor.
Diğer tesbih hikayelerinde buluşmak dileğiyle…
Sağlıcakla kalın.
Enes Amca
